“Zıkkımın kökünü ye” deyimi, Türkçede oldukça sert ve argo bir ifade olarak kullanılan bir deyimdir. Bu deyim, bir kişiye veya bir duruma karşı aşırı derecede öfke, nefret veya aşağılama ifade etmek amacıyla kullanılır. Genel anlamıyla, bir kişiye “çok kötü bir şey yap” ya da “çok çirkin bir şekilde bir şeyle karşılaş” demek gibidir. İfadede yer alan “zıkkım”, kötü bir şeyin, zararlı ya da hoş olmayan bir şeyin simgesidir, ve bu deyimde, kişinin sevmediği, hoşlanmadığı ya da nefret ettiği bir şeyi “tadacak” şekilde kullanılması istenir.

“Zılgıt çekmek” deyimi, bir kişinin aşırı derecede bağırarak, yüksek sesle tepki vermesi veya bir olaya karşı fazla coşkuyla tepki göstermesi anlamında kullanılır. Zılgıt, geleneksel olarak özellikle düğünlerde, kutlamalarda veya eğlenceli ortamlarda kadınların coşkuyla attığı, genellikle yüksek sesli ve tiz bir çığlık tarzında olan bir sesin adıdır. Bu ses, bazen neşeyi, bazen de kızgınlık ya da öfkeyi ifade edebilir.

“Zınk diye durmak” deyimi, bir kişinin veya bir şeyin aniden, bir anda, hiç beklenmedik bir şekilde durması anlamına gelir. Bu ifade genellikle bir hareketin, bir durumun veya bir olayın ani bir şekilde, herhangi bir uyarı olmadan duraksaması veya sonlanması durumunda kullanılır. “Zınk” kelimesi, bir şeyin ani bir şekilde durması ya da kesilmesiyle ilgili bir ses ya da etkiyi imler ve bu, bir tür sesli onomatope olarak da düşünülebilir. Örneğin, araba birden fren yaparak durduğunda, “Zınk diye durdu” denebilir.

“Zıt gitmek” deyimi, bir kişinin, olayın ya da durumun beklentilere veya doğasına aykırı bir şekilde hareket etmesi ya da bir şeyin tersine gitmesi anlamında kullanılır. Yani, “zıt gitmek”, genellikle doğal bir akışın, mantıklı bir yönün, ya da bir planın tersine hareket etmeyi ifade eder.