Bir zamanlar, uzak bir köyün yakınlarında yemyeşil bir ova vardı. Bu ovada, farklı farklı hayvanlar yaşardı. Ovanın en hızlı ve en güzel hayvanlarından biri, güçlü bir at olan Çınar idi. Çınar, gürbüz vücudu, uzun bacakları ve parlak postuyla herkesin hayran olduğu bir atmış. Hızını ve zarafetini köydeki tüm hayvanlar konuşur, ona büyük bir saygı gösterirlerdi.

Bir zamanlar, geniş ve yeşil bir ova vardı. Bu ova, birbirinden farklı hayvanlarla doluydu. En güçlü hayvanlardan biri, büyük ve kaslı bir boğaydı. Adı Koca Boğa’ydı. Koca Boğa, herkese gücünü göstererek, büyük dağların eteğinden ovalara kadar hükmederdi. Ama bir de, bu ova kadar büyük olmayan ama cesaretinden hiç şüphe edilmeyen bir hayvan vardı: Koç.

Bir zamanlar, yemyeşil ormanlarla çevrili büyük bir dağ eteğinde küçük bir sincap yaşardı. Adı Çıtır’dı. Çıtır, neşeli, meraklı ve enerjik bir sincaptı. Her gün, ormanın derinliklerine doğru koşar, ağaçların dallarına tırmanır, yaprakların arasındaki saklambaç oyunlarını oynardı. En sevdiği şey, ormanın meyve dolu ağaçlarından fındık toplamaktı. Ama Çıtır’ın tek bir sorunu vardı: Çok ama çok unutkan bir sincaptı!

Bir zamanlar, yüksek dağların zirvelerine doğru uçan büyük bir kartal, çok güçlü ve gururlu bir kuştu. Her gün gökyüzünde süzülen kartal, rüzgarla dans ederken, etrafındaki diğer kuşlara karşı hep üstün olduğunu düşünürdü. En yükseklere o uçar, en hızlı o giderdi. Ama bir şey vardı ki kartalın gökyüzündeki yalnızlığını daha da arttırıyordu: o da arkadaşsız olmasıydı.

Bir zamanlar, uzak diyarlarda Işıltılı Krallık adında bir ülke varmış. Bu krallık, adı gibi ışıl ışıl parlayan bir yerdi. Her tarafı rengârenk çiçeklerle süslü, dağlar bembeyaz karla kaplı, gökyüzü her zaman maviymiş. Bu krallığın halkı çok mutluymuş, çünkü adaletli bir kral ve neşeli bir kraliçe yönetiyormuş. Ancak en çok sevilen kişi, krallığın güzel prensesiydi.

Bir zamanlar, uzak bir köyün yakınlarındaki ormanda, bir kurt yaşarmış. Bu kurt, adı Karabaş olan bir köpekle tanışmadan önce, hep yalnız başına dolaşırmış. Ormanın derinliklerinde, gizli köşelerde yuvasını yapar, geceyi sabaha bağlarken ulurmuş. Ama bir şey eksikti. Karabaş, o sıralarda köyde yaşıyor, sahibine sadık, herkesin çok sevdiği bir köpekmiş.

Bir zamanlar, yeşil bir ormanın kenarındaki küçük bir gölette, çok komik bir kurbağa yaşarmış. Adı Misket olan bu kurbağa, göletteki diğer hayvanlardan farklıydı. Her sabah göletin kıyısına çıkar, şarkılar söyler, akrobatik hareketler yapar ve çevresindeki tüm hayvanları güldürürdü.

Panda Masalı