“Zenginin gönlü olasıya, fakirin canı çıkar” atasözü, zenginlerin hayatın keyfini sürerken, fakirlerin ise geçim sıkıntıları ve hayatın zorlukları nedeniyle büyük sıkıntılar yaşadığını anlatan bir deyimdir. Bu atasözü, toplumsal eşitsizliği ve maddi durumun insanın hayatındaki etkilerini vurgular. Zenginler için her şey kolay ve keyifliyken, fakirler için her şey zorluklarla doludur. Bu atasözü, iki farklı sınıf arasında büyük bir yaşam farkı olduğunu ifade eder.

“Zenginin horozu bile yumurtlar” atasözü, zenginlerin sahip oldukları mal ve olanaklar sayesinde her şeyin en iyisini elde ettiklerini, hatta sıradan ve genellikle değersiz görülen şeylerin bile onlara fayda sağladığını anlatan bir deyimdir. Atasözü, zenginlerin, sahip oldukları imkanlarla adeta her şeyden faydalanarak rahat bir yaşam sürmelerine dikkat çeker. Zenginlerin, sıradan bir horozun bile onlar için “yumurtlaması” durumu, zenginliğin hayatı kolaylaştırma ve lüks içinde yaşama etkisini anlatan bir metafordur.

“Zenginin iki dünyası da mamurdur” atasözü, zenginlerin hem dünyada hem de ahirette rahat bir yaşam sürme eğiliminde olduklarını anlatan bir deyimdir. Atasözü, zenginlerin maddi olanakları sayesinde bu dünyada varlıklarını rahatça sürdürebilmenin yanı sıra, dini vecibelerini yerine getirebildikleri takdirde ahirette de huzurlu ve mutlu bir hayat sürme olasılıklarının yüksek olduğunu ima eder. Yani, zenginlik, sadece bu dünyada değil, aynı zamanda ahiret hayatında da bir rahatlık sağlar. Bu atasözü, maddi refah ile manevi huzurun bir arada bulunabileceği bir durumu tasvir eder.

“Zenginin kağnısı dağdan aşar, fakirin eşeği düz yolda şaşar” atasözü, insanların maddi durumlarına göre yaşadıkları zorlukların ve başkalarına oranla sahip oldukları avantajların farklı olduğunu anlatan derin bir öğüttür. Atasözü, zenginlerin daha büyük zorlukların üstesinden gelebilme kapasitesine sahip oldukları, fakirlerin ise daha küçük engellerde bile zorlandıkları gerçeğini vurgular. Aynı zamanda bu durum, maddi durumu güçlü olanların, daha rahat ve güvenli bir hayat sürdüğünü, daha zor koşulları aşma konusunda daha şanslı olduklarını ima eder. Fakirler ise genellikle daha küçük, ama bir o kadar da zorlayıcı engellerle karşılaşır ve bu engeller onları daha fazla zorlar.

“Zenginin malı, züğürdün çenesini yorar” atasözü, genellikle, zenginlik ya da sahip olunan değerli şeylerin, onların sahipleri olmayan insanlar tarafından sürekli olarak konuşulmasına, dedikodusunun yapılmasına neden olduğunu anlatan bir deyimdir. Zenginlik ya da varlık, bu tür bir durumu doğurur, çünkü sahip olmayanlar, sahip olan kişilere karşı kıskanır, onların mallarını konuşur ve tartışır. Atasözü, toplumda varlık sahiplerinin daha fazla dikkat çekmesine, onları çevrelerindekilerin ilgisini ve yorumlarını çekmesine de bir gönderme yapar.

“Zerdaliden kaval olmaz, al zurnadan haberi” atasözü, her şeyin doğasına uygun olarak yapılması gerektiği mesajını verir. Yani, her şeyin en uygun biçimde, doğru kaynaktan ya da doğru yöntemle yapılması gerektiğini ifade eder. Zerdali, bir meyvedir ve ona kaval yapılması, doğal olarak mümkün olmayan bir durumdur; çünkü zerdali, yapısal olarak kavala dönüşebilecek bir özellik taşımaz. Zurna ise, ses çıkaran bir müzik aletidir ve kaval gibi bir enstrümandan farklıdır. Bu atasözü, bir şeyin, doğasında bulunmayan bir şekilde değiştirilerek beklenen sonucun elde edilemeyeceğini anlatır.